PETER SIMON en WOUTER VANDERSTEDE leerden elkaar kennen in het Multidisciplinair Atelier van Academie Mechelen, o.l.v. Herman Van Ingelgem. Sinds 2018 maken ze samen installaties.
Ze bouwen levensgrote chaotische bricolages waar je tussen kan wandelen om ook microscopisch kleine werelden te ontdekken.
Beiden worden intens gelukkig van een gevonden goudverroeste buis, een dooraderde rode kool, verwrongen matrasijzer of een vreemd gedraaide boomvrucht. Samen met hun kinderen schuimen ze kelders, industrieterreinen en duinen af.
Hun huis is één droogkamer van planten en vruchten. Ze combineren ooit-levende en her-levende dingen met elkaar, in een fragiel evenwicht tussen orde en chaos.
Zij werken het liefst in doorleefde ruimtes en groezelige oude panden, inspelend op de eigenheid van de plek. In de archiefruimte van het Kasteelklooster maken ze een installatie in situ met her en der gevonden objecten, waarmee je zelf verhalen kan verzinnen.