Georg Bernoff is het pseudoniem van Bernard Georges Noffels. Geboren op 8 januari 1954 in Kortrijk (België - West-Vlaanderen). Hij woont en werkt vanuit zijn thuisbasis in Kuurne (B). Fotograaf, auteur en curator. Voornamelijk actief als straat- en reisfotograaf, maar hij werkt tussendoor ook aan thematische reeksen en publiceert zowel in kleur als in zwart-wit, al heeft hij een lichte voorkeur voor zwart-wit. Daarnaast schrijft hij af en toe wat proza en poëzie. Schilderen met woorden en met beelden, met licht en schaduw om als een tijdreiziger op zoek gaan naar de complexe gelaagdheid en het ongrijpbare van onze realiteit.
Volgde kunstacademie, o.a. In Harelbeke (schilderen) en Tielt (keramiek). Stapte uiteindelijk terug over op fotografie en deed zijn portfolio aan het CVO Scala te Kortrijk.
Uitgegeven boeken: Cuban Blues (2016) - Onderweg (2018) Het krassen van de Tijd (2020) - Waiting Walking Working Part I (2021) en Waiting Walking Working Part II (2022). Opgenomen in de internationale uitgaven van Bruxelles Art Vue: Streetphotography (2021) en Street Life (2022).
Deelname aan diverse (groeps)tentoonstellingen in Kuurne, Kortrijk, Oostende, Pelt en Brussel. Diverse deelnames aan projecten zoals PhotoView XL (2016), Textile in Connection (2020), Track and Trace Photofestival (2021), Paradise Sideproject (2021) en Estação Canelas – Portugal 2021
Website: https://georgbernoff.com/
Twitter: https://twitter.com/bernard_noffels
Vero: https://vero.co/bernoff
FB pagina: https://www.facebook.com/Bernoff
Instagram: https://www.instagram.com/georgbernoff/
Op de tentoonstelling in Bellingen
Naam werk: “Voyage autour de ma maison”
Thema: De banale realiteit van onze dagelijkse omgeving in een nieuwe context plaatsen.
Inspiratiebron voor het thema: “Le voyage autour de ma chambre” van Xavier de Maistre (1763-1852).
Het verhaal achter de inspiratiebron: Een garnizoensofficier krijgt huisarrest omwille van een duel om een maîtresse. Duels waren in die tijd voor militairen strikt verboden, maîtresses hebben blijkbaar niet. Deels uit verveling en deels uit tijdverdrijf onderneemt hij, door middel van de voorwerpen in wat zijn vertrouwde omgeving is, een wat ongewone reis en hij noteert zijn bedenksels en bevindingen in een soort dagboek, die hij vele jaren later in boekvorm zal publiceren. Hij verkent zijn kamer en herontdekt de dingen die hem dagelijks omringen, gaat er mee in dialoog, bekijkt die met andere ogen, vanuit een andere context en in een wat ongewone verhoudingen. Hij laat zijn fantasie de vrije loop en dat leidt tot een soort van “mentale reis” vol ontdekkingen en geneugten die de verveling van zijn gevangenschap moeten doen vergeten. “To me, photography is an art of observation. It's about finding something interesting in an ordinary place” – Elliot Erwit